การเดินทางครั้งสุดท้ายของลูซิเทเนีย ในขณะที่หลายเรือโดยสารอังกฤษได้ถูกเรียกให้มาปฏิบัติหน้าที่ในสงคราม, Lusitaniaยังคงอยู่บนเส้นทางประจำของเธอระหว่างลิเวอร์พูลและนิวยอร์ก
เธอออกจากท่าเรือ 54ในนิวยอร์กเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2458 ในการเดินทางกลับลิเวอร์พูลกับผู้โดยสาร 1,959 คนบนเรือ นอกจากลูกเรือ 694 คนแล้ว เธอบรรทุกผู้โดยสาร 1,265 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวอังกฤษและชาวแคนาดาจำนวนมาก พร้อมด้วยชาวอเมริกัน 128 คนที่พักชั้นหนึ่งของเธอ ซึ่งเธอได้รับการยกย่องอย่างดีในการวิ่งในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ถูกจองไว้เพียงครึ่งเดียวที่ความจุ 290 ชั้นสองถูกจองเกินจำนวนที่มีผู้โดยสาร 601 คนอย่างรุนแรง
ซึ่งเกินความจุสูงสุดที่ 460 มาก จำนวนเด็กเล็กและทารกช่วยลดความแออัดในห้องโดยสารแบบสองและสี่เตียงในจำนวนที่จำกัด สถานการณ์ได้รับการแก้ไขโดยอนุญาตให้ผู้โดยสารชั้นสองบางส่วนครอบครองห้องโดยสารชั้นหนึ่งที่ว่างเปล่า ในชั้นที่สาม สถานการณ์ถือเป็นบรรทัดฐานสำหรับการข้ามฝั่งตะวันออก โดยมีเพียง 373 แห่งที่เดินทางในที่พักที่ออกแบบมาสำหรับ 1,186 เท่านั้น
การเดินทางครั้งสุดท้ายของลูซิเทเนีย กัปตันเทอร์เนอเรียกว่า “กะลาบิล” สำหรับหมวก shoreside ที่เขาชื่นชอบได้กลับไปที่คำสั่งเก่าของเขาLusitaniaเขาเป็นผู้บัญชาการของ Cunard Line และเป็นนายเรือผู้มากประสบการณ์ และได้ปลด Daniel Dow กัปตันประจำของเรือ Dow ได้รับคำสั่งจากประธานของเขา Alfred Booth ให้ลาหยุดชั่วคราว เนื่องจากความเครียดในการเป็นกัปตันเรือในเส้นทางเดินเรือ U-boat ที่ถูกรบกวน และการประท้วงของเขาว่าเรือไม่ควรกลายเป็นเรือลาดตระเวนติดอาวุธ ทำให้เธอเป็นนายก เป้าหมายของกองทัพเยอรมันเทิร์นเนอร์พยายามทำให้ผู้โดยสารสงบลงโดยอธิบายว่าความเร็วของเรือทำให้เธอปลอดภัยจากการถูกโจมตีโดยเรือดำน้ำ อย่างไรก็ตามคิวนาร์ดปิดหนึ่งในเรือสี่ห้องหม้อไอน้ำเพื่อลดค่าใช้จ่ายในการสมัครเป็นสมาชิกเบาบางเดินทางสงครามลดความเร็วสูงสุดของเธอจาก 25.5 มาอยู่ที่ประมาณ 22 นอต
Lusitaniaนึ่งออกจากนิวยอร์กตอนเที่ยงวันที่ 1 พฤษภาคมสองชั่วโมงหลังตารางเพราะการโอนในนาทีสุดท้ายของผู้โดยสารสี่สิบเอ็ดและลูกเรือจากฉากเมื่อเร็ว ๆ นี้Cameronia ไม่นานหลังจากออกเดินทางพบชายที่พูดภาษาเยอรมันสามคนบนเรือซ่อนตัวอยู่ในตู้กับข้าวของสจ๊วต สารวัตรนักสืบ วิลเลียม เพียร์พอยต์ แห่งตำรวจลิเวอร์พูล ซึ่งเดินทางโดยสวมหน้ากากเป็นผู้โดยสารชั้นหนึ่ง สอบปากคำพวกเขาก่อนที่จะขังพวกเขาไว้ในห้องขังเพื่อสอบปากคำเพิ่มเติมเมื่อเรือมาถึงลิเวอร์พูลนอกจากนี้ ในหมู่ลูกเรือยังมีชายชาวอังกฤษชื่อ นีล ลีช ซึ่งเคยทำงานเป็นติวเตอร์ในเยอรมนีก่อนสงคราม Leach ถูก interned แต่ภายหลังได้รับการปล่อยตัวจากเยอรมนี สถานทูตเยอรมันในวอชิงตันได้รับแจ้งเกี่ยวกับการมาถึงของ Leach ในอเมริกา ซึ่งเขาได้พบกับตัวแทนชาวเยอรมันที่รู้จัก กรองและถังเก็บน้ำของเยอรมันทั้งสามลงไปพร้อมกับเรือ พวกเขาอาจได้รับมอบหมายให้สอดแนมLusitaniaและสินค้าของเธอ เป็นไปได้มากว่าเพียร์พอยท์ผู้รอดชีวิตจากการจมจะได้รับแจ้งเกี่ยวกับกรองแล้ว
กิจกรรมเรือดำน้ำ
ในฐานะที่เป็นสายการบินนึ่งข้ามมหาสมุทร, ทหารเรืออังกฤษได้รับการติดตามความเคลื่อนไหวของU-20ได้รับคำสั่งจากKapitänleutnant วอลเธอร์ชวีเกอร์ผ่านดักไร้สายและการค้นพบทิศทางวิทยุ เรือดำน้ำที่เหลือบอร์เมื่อวันที่ 30 เมษายนที่จะมุ่งหน้าทางตะวันตกเฉียงเหนือข้ามทะเลทางทิศเหนือ ในวันที่ 2 พฤษภาคม เธอไปถึงปีเตอร์เฮดและเดินทางต่อไปทางเหนือของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์ จากนั้นไปตามชายฝั่งตะวันตกและใต้ของไอร์แลนด์ เพื่อเข้าสู่ทะเลไอริชจากทางใต้ ถึงแม้ว่าเรือดำน้ำจะออกเดินทาง จุดหมายปลายทาง และเวลาถึงที่คาดว่าจะถึงจะทราบในห้อง 40ในกองทัพเรือ แต่กิจกรรมของแผนกถอดรหัสถือเป็นความลับมากจนไม่เป็นที่รู้จักแม้แต่หน่วยข่าวกรองปกติที่ติดตามเรือศัตรูหรือหน่วยงานการค้าที่รับผิดชอบ เพื่อเตือนเรือค้าขาย มีเพียงเจ้าหน้าที่ระดับสูงในกองทัพเรือเท่านั้นที่เห็นข้อมูลและส่งต่อคำเตือนเมื่อพวกเขารู้สึกว่าจำเป็นเท่านั้น
เมื่อวันที่ 27 มีนาคม ห้อง 40 ได้สกัดกั้นข้อความซึ่งแสดงให้เห็นชัดเจนว่าชาวเยอรมันได้ละเมิดรหัสที่ใช้ในการส่งข้อความไปยังเรือสินค้าของอังกฤษ เรือลาดตระเวนที่ปกป้องเรือสินค้าได้รับคำเตือนว่าอย่าใช้รหัสเพื่อบอกทิศทางในการขนส่ง เพราะมันสามารถดึงดูดเรือดำน้ำของศัตรูได้อย่างง่ายดายพอๆ กับบังคับเรือให้ออกห่างจากพวกมัน อย่างไรก็ตาม
ควีนส์ทาวน์ ไม่ได้รับการแจ้งเตือนนี้และยังคงให้ทิศทางในรหัสที่ถูกบุกรุกซึ่งไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงจนกระทั่งหลังจากLusitania ‘จม s ในเวลานี้ กองทัพเรือมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับปฏิบัติการที่นำไปสู่การยกพลขึ้นบกที่Gallipoliและแผนกข่าวกรองได้ดำเนินโครงการข้อมูลเท็จเพื่อโน้มน้าวให้เยอรมนีคาดว่าจะมีการโจมตีชายฝั่งทางเหนือของเธอ ส่วนหนึ่งของสิ่งนี้
การจราจรข้ามช่องทางปกติไปยังเนเธอร์แลนด์ถูกระงับตั้งแต่วันที่ 19 เมษายน และมีรายงานเท็จเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายเรือทหารจากท่าเรือบนชายฝั่งตะวันตกและใต้ของสหราชอาณาจักร สิ่งนี้นำไปสู่ข้อเรียกร้องจากกองทัพเยอรมันในการปฏิบัติการเชิงรุกต่อการเคลื่อนไหวของกองทหารที่คาดหวัง และด้วยเหตุนี้ กิจกรรมเรือดำน้ำของเยอรมันที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วบนชายฝั่งตะวันตกของอังกฤษ กองทัพเรือได้รับคำเตือนว่าจะมีเรือดำน้ำเพิ่มเติม แต่คำเตือนนี้ไม่ได้ส่งต่อไปยังส่วนต่างๆ ของกองทัพเรือที่เกี่ยวข้องกับเรือเดินสมุทร การกลับมาของเรือประจัญบานOrionจากDevonportไปยังสกอตแลนด์ล่าช้าจนถึง 4 พฤษภาคม และเธอได้รับคำสั่งให้อยู่ห่างจากชายฝั่งไอริช 100 ไมล์ (160 กม.)
เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคมU-20หยุดพ่อค้าเรือใบ , เอิร์ลแห่ง Lathomนอกหัวหน้าเก่าของคินเซล , ตรวจสอบเอกสารของเธอก็สั่งให้ลูกเรือของเธอที่จะลาออกก่อนที่จะจมเรือใบที่มีการยิงปืน เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคมU-20 ได้ยิงตอร์ปิโดที่Cayo Romanoจากคิวบา เรือกลไฟชาวอังกฤษที่บินด้วยธงเป็นกลาง นอกFastnet Rock ซึ่งหายไปอย่างหวุดหวิดเพียงไม่กี่ฟุต
เมื่อเวลา 22:30 น. ของวันที่ 5 พฤษภาคม กองทัพเรือได้ส่งคำเตือนแบบไม่เข้ารหัสไปยังเรือทุกลำ – “เรือดำน้ำที่ปฏิบัติการนอกชายฝั่งทางใต้ของไอร์แลนด์” – และในเวลาเที่ยงคืน ได้มีการเพิ่มคำเตือนประจำทุกคืนว่า
“เรือดำน้ำออกจาก Fastnet ” ใน 6 พU-20จมเรือกลไฟ 6,000 ตันผู้สมัครจากนั้นจึงล้มเหลวในการลงจากการยิงที่เรือเดินสมุทรขนาด 16,000 ตันอารบิก เพราะแม้ว่าเธอจะรักษาเส้นทางตรง แต่เรือเดินสมุทรก็เร็วเกินไป แต่แล้วก็จมเรือสินค้าอังกฤษอีก 6,000 ตันที่ไม่มีธงคือนายร้อยทั้งหมดอยู่ในเขตConingbegเรือเบา การกล่าวถึงเรือดำน้ำโดยเฉพาะถูกละทิ้งจากการออกอากาศตอนเที่ยงคืนของวันที่ 6-7 พฤษภาคม เนื่องจากข่าวการจมเรือครั้งใหม่ยังไม่ถึงกองทัพเรือที่ควีนส์ทาวน์ และสันนิษฐานได้อย่างถูกต้องว่า Fastnet ไม่มีเรือดำน้ำอีกต่อไป
