เรือเซวอลล่ม

เรือเซวอลล่ม ในวันที่ 16 เมษายน 2014 เรือเฟอร์รี่เซวอลมุ่งหน้าออกจากเมืองอีช็อนไปยังเกาะเชจู ซึ่งเป็นการเดินเรือตามปกติในเส้นทางอยู่แล้วเพื่อขนส่งผู้โดยสารไปยังที่หมายตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ

วันนั้นมีนักเรียนจำนวน 325 คนจากโรงเรียนมัธยมทันว็อนที่กำลังตื่นเต้นกับทัศนศึกษาในครั้งนี้ ในจำนวนนักเรียน 5 คนเป็นชาวต่างชาติ

เรือเซวอลล่ม เรือเซวอลสร้างโดยบริษัทญี่ปุ่น ayashikaneที่ความยาว 146 เมตร และความกว้าง 22 เมตร เรือสามารถบรรทุกผู้โดยสาร 921 คน ตามความจุสูงสุด รวมถึงลูกเรือทั้งหมด 956 คน เรือดำเนินการโดยบริษัท Cheonghaejin marine ในเมืองอินช็อน ซึ่งมีรายงานว่ามีพื้นที่ว่างสำหรับบรรทุกรถอีก 180-220 คัน และสามารถขนตู้บรรจุสินค้าขนาดความสูง 20 ฟุต จำนวน 152 ตู้ เรือสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด 22 นอต (41 กิโลเมตร) ต่อชั่วโมง

เรือเซว็อลดำเนินการในประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา 18 ปี (ตั้งแต่ ค.ศ. 1994) โดยเรือนำมาจากญี่ปุ่นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012 ตั้งแต่นั้นห้องผู้โดยสารพิเศษเพิ่มด้วยชั้น 3, 4 และชั้นดาดฟ้าที่ 5 มีการเพิ่มความจุของผู้โดยสารมากขึ้น 181 คน และเพิ่มน้ำหนักของเรือประมาณ 239 ตัน การก่อสร้างเป็นไปอย่างถูกกฎหมายและผ่านการทดสอบที่มีการควบคุมหลังจากผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ เรือเริ่มดำเนินการในเกาหลีใต้เมือวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2013 จากนั้นเรือมีการขนส่งผู้โดยสาร 2-3 ครั้งไปกลับทุก ๆ สัปดาห์จากเมืองอินช็อนไปเชจู มีรายงานว่า เรือผ่านการตรวจสอบด้านความปลอดภัยอีกครั้งโดยศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธุ์ ค.ศ. 2014 การตรวจสอบนี้เรียกว่า การสำรวจขั้นกลาง (Intermediate Survey) ตามองค์กรนานาชาติของสมาคมมาตรฐานเรือ (International Association of Classification Societies รวมถึงการตรวจสอบและการทดสอบที่ระบุไว้ในกฎและเงื่อนไขทั่วไป ซึ่งเรือได้ตอบสนองข้อเรียกร้องตามกฎต่าง ๆ

อี คย็อน-อก รัฐมนตรีช่วยฝ่ายกิจการความมั่นคงและบริหารรัฐกิจของเกาหลีใต้ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยสาร 459 คน โดยกลุ่มหลัก ๆ คือนักเรียนมัธยม ประกอบด้วยลูกเรือ 30 คน นักเรียนมัธยมโรงเรียนทันว็อน 325 คน อาจารย์ 15 คน และผู้โดยสารที่ไม่ใช่นักเรียน 89 คน รายงานอื่น ๆ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยสารระหว่าง 450-475 คน

เรือเซว็อลเป็นเรือโดยสารที่อับปางเป็นลำที่หนึ่งร้อย นับตั้งแต่ ค.ศ. 2002 ห่างจากชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ ประมาณ 30 กิโลเมตร เรือข้ามฟากเริ่มเอียงข้างอย่างมากในขณะที่กำลังมุ่งหน้าไปเกาะเชจู มีการรายงานของการหันเหทิศทางออกจากเส้นทางเดิม แต่ผู้ตรวจการชายฝั่งชี้ชัดว่าเรือไม่ห่างไปจากเส้นทางเดินเรือปกติ ผู้โดยสารที่รอดชีวิตรายงานว่า เกิดเสียงดังมากขึ้นตามมาด้วยการหยุดชะงักของเรือ คาดว่าน่าจะชนเข้ากับแนวหินหรือสันดอนใต้น้ำ แม้ว่าน้ำทะเลจะไหลเข้ามาในเรือตามที่รายงานราว 37 เมตรในส่วนที่เรือเอียงข้าง ผู้โดยสารที่รอดชีวิตกล่าวว่า ลูกเรือบอกให้พวกเขา “อย่าขยับ” โดยประกาศผ่านระบบอินเตอร์คอมของเรือ ระหว่างที่เรือกำลังจมลง

มีรายงานว่า เรือกำลังจมลงเรื่อย ๆ ที่เวลา 8:58 น. ตามเวลาเกาหลีใต้ ที่เวลา 9:30 น. มีรายงานว่า เรือมีการเอียง 20 องศาทางซ้าย และเวลาประมาณ 11:18 น. หัวเรือจมลงในน้ำ ส่วนหนึ่งของความสูงเรือประมาณ 2 เมตร และระดับความยาว 20 ถึง 30 เมตรยังลอยอยู่เหนือน้ำ ที่เวลา 8 นาฬิกาของวันที่ 18 เมษายน มีเพียง 1 เมตรของเรือที่ยังลอยอยู่เหนือน้ำ และเวลา 13:03 น. ตามเวลาเกาหลีใต้ เรือได้จมลงในน้ำหมดทั้งลำ

ระหว่างการพลิกคว่ำ มีการเชื่อว่าผู้โดยสารที่ติดอยู่ในเรือสามารถส่งข้อความไปยังเพื่อนและครอบครัวในขณะที่เรือกำลังจมอย่างไรก็ตามการสืบสวนต่อมาโดยศูนย์ตอบโต้การก่ออาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์รายงานว่า ผู้รอดชีวิตยังไม่ใช้โทรศัพท์ของพวกเขาในช่วงกลางวันของวันที่ 16 เวลา 10.00 น. และวันที่ 17 และเชื่อว่ารายงานการส่งข้อความทั้งหมดหลอกลวง

อุณหภูมิในบริเวณที่เรือพลิกคว่ำนั้นประมาณ 12 องศาเซลเซียส และสามารถทำให้เกิดภาวะตัวเย็นเกินได้ในเวลา 90 นาที